Albrecht chciał stworzyć produkt, który będzie odpowiedni na rynki zagraniczne, i zarabiać w dewizach. Było to zrozumiałe w obliczu panującej w Niemczech hiperinflacji, która w listopadzie 1923 roku wywindowała cenę bochenka chleba do niewiarygodnego poziomu 5,6 miliarda marek. Tak więc w 1923 roku 23-letni Albrecht konstruuje w pomieszczeniach rodzinnej piekarni wiertarkę ręczną nr 18 i nazywa ją „wiertarką do metalu”.

W 1923 roku, podczas targów narzędziowych w Remscheid, Schnizler poznaje Waltera Raucha. Biznesmen składa w Schnitzler GmbH pierwsze duże zamówienie – zamawia 500 wiertarek do metalu w cenie 4 szylingów i 9 pensów. W 1927 roku zostaje dyrektorem sprzedaży Schnizler GmbH. Kierownicze trio jest w komplecie.
 

Na początku XX wieku istniało już wprawdzie spawanie wykorzystywane do stabilnego łączenia metalowych elementów, technologia nie była jednak jeszcze w pełni dopracowana. Z tego powodu w przemyśle często stosowano nitowanie. Każdy nit potrzebował otworu – a firma Metabo miała odpowiednie narzędzie do szybkiego wiercenia tych otworów przy niewielkim wysiłku. W rezultacie powstała sytuacja, którą dzisiaj określamy jako win-win: firma Metabo odniosła sukces, a pracownicy osiągali swój cel przy mniejszym wysiłku.
 

Pod koniec I wojny światowej browar musiał zostać zamknięty. Była to zła wiadomość dla fanów piwa z Nürtingen, ale dobra dla Schnizler GmbH. Firma przeniosła się do siedziby firmy rodziny Closs. Interes szedł tak dobrze, że w 1969 roku firma potrzebowała większej siedziby. Rozdział „Sonne” został zamknięty, ale „Closs'sche Sonnenbrauerei” nadal jest miłym wspomnieniem wczesnych lat istnienia Metabo.